Gin Botanicals

Zoals iedereen in een familie, op het werk of in het leven zijn taak(taken) vervult, vervult ook elke botanical een doel voor het harmonieuze eindproduct Gin. Of het nu klassiek, kruidig, citrusachtig, mediterraan, exotisch of floraal Gin is - veel van de basis ingrediënten komen steeds weer terug. Dit overzicht geeft u een inzicht in de herkomst, de smaak en de functie van enkele van de belangrijkste botanicals.

Jeneverbes

Jeneverbes

De botanische plant die in geen enkele gin mag ontbreken. De jeneverbes is inheems in Europa, Azië en Noord-Amerika. De belangrijkste teeltgebieden bevinden zich in zuidelijke streken zoals Toscane en Macedonië. Maar ook uit het Scandinavische noorden kunnen de kegels, zoals de jeneverbes botanisch correct wordt genoemd, worden verkregen. Net als bij druiven hebben terroir en oogstjaar invloed op het aroma. Producenten moeten kwaliteit en karakter altijd in het oog houden om een constante standaard te waarborgen. Jeneverbes moet ongeveer drie jaar rijpen voordat hij geoogst kan worden. Het basisaroma van jeneverbes doet denken aan een geurende dennenbos – iets bitter en wrang blijft hij in het geheugen. Daar komen associaties van citrus, lavendel, heide en hars bij.

Koriander

Koriander

Hij komt bijna net zo vanzelfsprekend in elke gin voor als jeneverbes. Vaak wordt hij uit Marokko of India gehaald en brengt hij verdere citrusaroma's met zich mee. Ook lijkt er een gemberachtige pikantheid doorheen te komen. Met zijn aardse tonen harmoniseert hij prachtig met jeneverbes en voegt hij een hoge noot toe aan het aroma – de partners in crime van (bijna) elke gin.

Engelwortel

Angelika archangelica

Het is een verwante van de wortel en wordt commercieel verbouwd in Saksen en Vlaanderen: de Angelica. Voor gin wordt voornamelijk de gedroogde wortel van de plant gebruikt. Het aroma voldoet precies aan de verwachtingen die men aan een wortel zou stellen: droge gemengde bossen, stof, grond, hout. Dat klinkt in eerste instantie niet erg opwindend, maar vervult als basisnoot de functie om aromatischere botanicals in balans te brengen en te ondersteunen. Een aardse rots in de branding, zo gezegd, de bomontmantelaar in gin of gewoon de rustige ziel die alles bij elkaar houdt – Angelica. Met wat geduld toont ze bovendien ook fijne kruidige tonen, dennen en een vleugje zoetheid.

Viooltjeswortel

Iris pallida/Iris germanica

Het is de wortel van de iris, die ook hoog op de botanische toplijst staat. De planten worden vooral in Toscane, Marokko, China en India gekweekt. Tot drie jaar drogen ze, voordat ze tot poeder worden gemalen. De rol van het viooltjeswortelolie is om andere aroma's te fixeren, te versterken, bijna te vangen. Vergelijkbaar met engelwortel brengt het, dankzij zijn chemische eigenschappen, andere botanicals vanuit de stille achtergrond naar de voorgrond. Geduldige genieters zullen echter ook de zoete hooi- en droge aardse aroma's van deze wortel ontdekken.

Citrusplanten

Citrus

Waarom alleen jeneverbes en koriander gebruiken, als je ook kunt genieten van intense citrusaroma's uit de eerste hand? Meestal worden de schillen van citrusvruchten gebruikt. Ze brengen de verkwikkende zonneschijn in het glas.
Citroen schenkt intense, schone tonen die snel beschikbaar zijn, maar ook snel weer verdwijnen. Bittere sinaasappel zorgt met een intense en licht bittere noot voor verkwikkende ruwheid. Sinaasappel brengt zoete frisheid en verdwijnt slechts langzaam. Nog frisser en aangenaam zoet wordt het met grapefruit. Bergamot kan met een krachtige zoet-zure noot en een licht bloemige inslag scoren. Yuzu brengt het intens geurend op de punt.

Zoethout

Glycyrrhiza glabra

Net als de viooltjeswortel wordt ook van zoethout voornamelijk het poeder gebruikt. Het komt vooral voor in Zuidoost-Azië. Ook zoethout mengt zich onder de achtergrondacteurs. Ongeveer 50 keer zo zoet als sacharose (suiker) geeft deze botanische het gin zoetheid en textuur en is een welkome aanvulling voor drogere botanicals.

Kruidenschors

Kaneel

Over droge botanicals gesproken. De schors van de Chinese kaneelboom wordt voornamelijk uit Vietnam, China en Madagaskar gehaald en brengt kruidigheid met een krachtige, iets droge scherpte in de gin. De verwante Ceylon-kaneelboom straalt eerder warmte en zoetheid uit en is iets gemakkelijker te proeven. Beide ondersteunen uitstekend florale noten.

Kardemom

Elettaria cardamomum

In wezen komt kardemom uit India – maar ook binnen het land zijn er aromatische verschillen van het kruid. De hier bekendere variant brengt verwarmende, aromatische tonen met zich mee, die daarnaast een bloemige en lichte citrusachtige toets heeft. Een andere soort zorgt voor eucalyptus- en mentholachtige nuances. Beide zijn bovendien ook prachtig voor het 'werkklimaat' – ze verbinden en ondersteunen andere ingrediënten.

Kubebenpeper

Piper cubeba

Dit Botanical brengt pit. De allrounder uit Java brengt niet alleen peperige scherpte mee, maar heeft nog veel meer aroma's te bieden. Van een uitgesproken florale noot tot een aangename citrusinslag en hints van dennen. Laatstgenoemde maakt hem de perfecte metgezel voor de eveneens dennenachtige jeneverbes. Kubebenpeper voegt zich prachtig in, zonder saai te zijn. Een verkwikkende tijdgenoot - vooral in gin.

Anijs

Pimpinella anisum

Anijs wordt gewonnen uit zoethout. Grappig genoeg heeft de plant minder van de typische zoethoutsmaak dan anijs, steranijs of zelfs venkel. De schuldige voor deze smaak is de stof anethool. Anijs brengt levendigheid in de mix of beter gezegd: hij geeft sommige gin zijn bijzondere toets. In vergelijking met anijs brengt venkel een citroenzure boventoon mee, terwijl steranijs eerder warmere tonen aanslaat.

Amandel

Prunus dulcis

Er zijn twee versies van de amandel die vaak door gin-distilleerders worden gebruikt. Vaker dan de zoete amandel met zijn zachte honingtonen, wordt de bittere amandel gebruikt - met zijn duidelijke marsepeintoets, fijne nootachtigheid en een nuance van zoete kers. Hij zit in meer gins dan je denkt en verfijnt subtiel vanuit de achtergrond.