Ierse Whisky
Vochtige groene weiden, ruige kusten en op elke hoek een Iers pub. Ierland verbindt op meesterlijke wijze oude tradities met bruisende levensvreugde. Ierse whiskey verpersoonlijkt met zijn fruitige, lichte stijl perfect de ziel van zijn groene thuisland. Wij zijn vooral enthousiast over de onafhankelijke West Cork distilleerders met hun single malt: onze prijs-kwaliteitstip! Als u op zoek bent naar een bijzonder traditionele Ierse whiskey, probeer dan een Single Pot Still Whiskey, die is er alleen in Ierland!
Ierse Whisky Achtergrond
Ierse whisky is de typische benaming voor een whisky die afkomstig is uit Ierland. Het wordt vaak omschreven als licht en fruitig. Wanneer men aan Ierland denkt, stelt men zich Guinness, schapen en whisky voor. Het groene eiland heeft mogelijk de oudste whiskytraditie ter wereld, en toch is het meerdere keren bedreigd geweest met uitsterven. Vandaag de dag vieren we gelukkig de heropleving van een van de oudste en meest traditionele dranken ter wereld. Ierse whisky komt weer in de schijnwerpers!
Wanneer mag een whisky zich ierse whisky noemen?
Over het algemeen definieert de term "Ierse whisky", net als zijn verwant "Schotse whisky", de oorsprong van de whisky. Daarom is Ierse whisky degene die geproduceerd wordt in de Republiek Ierland en Noord-Ierland. Bovendien vertonen de regelgeving voor Schotse en Ierse whisky veel overeenkomsten. Ierse whisky moet geproduceerd zijn uit een deel gemoute granen en moet het resultaat zijn van fermentatie met gist. De whisky moet gedistilleerd worden in Ierland en mag niet meer dan 94,8% alcohol bevatten. Over het algemeen wordt deze gedistilleerd bij een veel lagere graad om de gewenste aroma's te behouden. De rijpingsperiode voor Ierse whisky moet minimaal drie jaar zijn en moet plaatsvinden in "houten vaten", dat wil zeggen in vaten. Terwijl het type hout in Schotland wettelijk gedefinieerd is, heeft Ierland geen beperkingen op dit gebied. Echter, het rijpt bijna uitsluitend in eikenhouten vaten in Ierland vanwege de ideale eigenschappen van eikenhout. Volgens de wet mag er alleen water en karamel (E150a) aan de gerijpte whisky worden toegevoegd. Het alcoholpercentage van Ierse whisky moet minimaal 40% zijn. Als er een leeftijdsaanduiding op de fles staat, wordt altijd het jongste vat als referentie gebruikt. Hoewel de Ierse spelling "whiskey" niet wettelijk verplicht is, wordt de vorm met "e" bijna uitsluitend in Ierland gebruikt. Een uitzondering is de nieuwe distilleerderij Waterford.
Hoe verschilt whisky van whiskey?
Terwijl het in Schotland "whisky" wordt geschreven, laten de Ieren hun "e" niet weg in whiskey. Waarschijnlijk ontwikkelde de spelling met "e" zich voor "y" in het midden van de 19e eeuw. Op dat moment creëerden de Schotten een massaproduct door de commerciële introductie van graanwhisky en gemengde Schotse whiskyën die de Ieren als van lagere kwaliteit beschouwden. De koppige Ieren wilden vasthouden aan de traditionele distillatiemethoden in pot stills. Met de Ierse spelling maakten ze Ierse whisky anders dan Schotse whisky. Zoals we vandaag de dag weten, werkte de strategie niet. De gemengde Schotse whisky veroverde de wereldmarkten, terwijl Ierse whisky met veel problemen te maken kreeg en dicht bij uitsterven stond. Naast de Ieren zijn het tegenwoordig ook de Amerikanen die "whiskey" schrijven (met enkele uitzonderingen zoals George Dickel of Maker's Mark). Uiteindelijk zijn het voornamelijk de distilleerderijen in de wereld die beslissen of ze whisky met of zonder "e" schrijven. Ierse whisky wordt niet alleen anders geschreven dan Schotse, maar heeft ook enkele bijzondere kenmerken in de productie. Tegenwoordig is single malt whisky de belangrijkste motor achter de heropleving van de whisky-industrie in Ierland. Daarom is het begrijpelijk dat de markt reageert, en binnenkort kunnen we een aantal nieuwe Ierse whiskyën verwelkomen. Echter, een van de kenmerkende eigenschappen van Ierse whisky blijft single pot still whisky.
Productie
Hoe wordt Ierse whiskey geproduceerd? Ierse whiskey wordt volgens hoge kwaliteitscriteria vervaardigd en is hiermee vergelijkbaar met zijn Schotse buren. Afhankelijk van het type whiskey verschillen Ierse whiskeys in de gebruikte graansoorten en de distillatiemethode. Traditioneel wordt Ierse whiskey driemaal gedistilleerd om de drank zoveel mogelijk contact te laten hebben met het koper van de pot stills (distilleerketels). Hierdoor zou hij bijzonder zacht en mild moeten worden.
Een zachte stijl is afhankelijk van de onzuiverheden in de drank en het aantal chemische verbindingen, zogenaamde congeners. Deze worden tijdens de fermentatie door de gisten gecreëerd. Congeners zijn aromatische verbindingen die zich tijdens de distillatie en rijping veranderen.
Niet alle congeneren zorgen voor aangename aroma's, vooral niet wanneer ze in grote hoeveelheden voorkomen. Via de "Reflux" kunnen dergelijke onaangename smaken worden afgevoerd. Reflux verwijst naar een proces in de distilleerketels, wanneer de damp de koperen wanden van de distilleerketel raakt, condenseert en weer terugloopt in de kokende vloeistof. Op deze manier kunnen onzuiverheden en zware zwavelverbindingen worden gefilterd. Het resultaat is een lichtere drank. De Ieren verhogen het kopercontact of reflux met een derde distilleerketel. Ze hebben dus naast de Wash Still en de Spirit Still ook nog een zogenaamde Intermediate Still. Terwijl de Schotten bij de heersende dubbele distillatie streven naar zwaardere en complexere aroma's, hebben de Ieren altijd gezocht naar lichtere aroma's en een "Easy to drink" karakter. Passend bij de Ierse natte-vrolijke mentaliteit is Irish Whiskey daarom vaak lichter en gemakkelijker drinkbaar dan de zware en vaak rokerige Scotch Whisky. Bovendien zijn de distilleerketels meestal groter dan in Schotland en de vorm van de distilleerketels is cruciaal voor het contact tussen de drank en de koperen wand. De kunst is nu om niet te veel smaakcomponenten eruit te filteren. Naast de distillatie heeft ook de keuze van het vat en de vatrijping een grote invloed op de zachtheid van de whisky.
Welke soorten Ierse whisky zijn er?
Single Pot Still Irish Whiskey
De Single Pot Still Whiskey is een type whisky dat alleen in Ierland te vinden is. De oorsprong gaat terug tot de invoering van belastingen op gemoute gerst in het midden van de 18e eeuw. Zoals vaak het geval is, ontstaat er een deugd uit noodzaak. Vanaf dat moment werd Ierse whisky geproduceerd met minstens 50% ongemoute gerst, wat verhinderde dat het kon blijven worden genoemd
Welke merken Ierse whisky zijn er?
Hieronder presenteren wij u kort de belangrijkste Ierse Whiskeys in alfabetische volgorde en vatten wij de belangrijkste eigenschappen samen.
Bushmills
Bushmills ligt in het oostelijke deel van Noord-Ierland, heel dicht bij de rivier de Bush. Daar komt ook de naam van de distilleerderij "Molen bij de rivier de Bush" vandaan. De distilleerderij is een van de oudste, mogelijk de oudste in Ierland, en produceert een single malt driedubbel gedistilleerde whisky, die zeer licht en toegankelijk is. Klassiek vind je warme tonen van vanille en honing, evenals hints van melkchocolade, daarnaast een moutige en fruitige zoetheid in de Bushmills-whiskies.
Connemara
Connemara is de absolute uitzondering onder de Ierse whiskies, aangezien deze single malt dubbel gedistilleerde whisky is gerookt met turf, wat het tot een zeer rokerige whiskey maakt. Dit is zeer ongebruikelijk voor Ierse whiskies en maakt Connemara tot een spannende aanvulling op de over het algemeen lichte reeks van Ierse whiskies. De Connemara Peated is een uitstekende aanbeveling qua prijs en kwaliteit en mag in geen enkele bar ontbreken. Wie van Ierse rook houdt, moet zeker de meer rijpe en complexe variant, Connemara 12 jaar eens proberen.
Glendalough
Glendalough is een kleine jonge Craft Distilleerderij, die verschillende Ierse Whiskeys zoals Single Malt en Single Grain Whiskey aanbiedt. Totdat er eigen voorraad van vaten is opgebouwd, koopt de distilleerderij rijpe vaten van andere distilleerderijen in en kan daarom al vandaag een 7 en 13 jaar oude whiskey op de markt brengen.
Green Spot
Een andere drievoudig gedistilleerde Single Pot Still Whiskey uit de Midleton Distilleerderij. Ook de Green Spot overtuigt met een moutachtige zoetheid en aangename specerijen en fruitaroma's. Wie een rijpere variant verkiest, kan kiezen voor de Yellow Spot die met 12 jaar een mooi ouderdom heeft.
Hyde
Het whiskeymerk Hyde wordt gedistribueerd door de Hibernia Distillers, een "Bonder". Bonders zijn in feite onafhankelijke bottelaars, vergelijkbaar met de Schotse. Voor de Hyde Whiskeys worden vaten van reeds gevestigde distilleerderijen aangekocht en deze worden naar eigen voorkeur verder gerijpt en gebotteld. Zo ontstaan spannende nieuwe creaties.
Jameson
Jameson is een Blended Irish Whiskey en wordt geproduceerd in de Midleton Distilleerderij. Hij bestaat uit een deel drievoudig gedistilleerde Single Pot Still Whiskey en een deel Grain Whiskey. Hij is de best verkochte Ierse whiskey ter wereld en heeft een verscheidenheid aan verschillende bottelingen. Jameson kenmerkt zich door zijn milde karakter en zijn heldere fruitige aroma's.
Kilbeggan
De distilleerderij Kilbeggan produceert verschillende whisky-types. Het vlaggenschip van de distilleerderij is ongetwijfeld de blended whiskey Kilbeggan Irish Whiskey. Maar Kilbeggan heeft ook een van de weinige Ierse single grain whiskeys op de markt, de Kilbeggan Single Grain.
Redbreast
Redbreast is een drievoudig gedistilleerde single pot still whiskey uit de Midleton Distillery. Typisch worden voor de Redbreast-afvullingen zowel ex-bourbon als ex-sherry vaten gebruikt, wat de whiskey een volle zoetheid en fruitige diepte geeft. Hij is duidelijk kruidiger dan zijn blended neef Jameson, waarin hij deels het fundament vormt. Onze aanbeveling is de Redbreast 12 jaar, om kennis te maken met het merk; bij bevallen kunt u overstappen naar een oudere variant, zoals de Redbreast 15 jaar of de Redbreast 21 jaar te kiezen.
Teeling
Teeling is een single malt dubbel gedistilleerd. Teeling is zonder twijfel een van de meest betekenisvolle whiskyfamilies in Ierland vandaag de dag. De zonen van de voormalige eigenaar van Cooley Distillery, John Teeling, hebben nu hun eigen Teeling Distillery in Dublin geopend. Totdat hun eigen whisky rijp is, komen de vaten voor Teeling Single Malt uit de oude voorraden van Cooley. Teeling produceert een kruidige single malt met een grote hoeveelheid fruitige noten, niet in de laatste plaats dankzij het gebruik van sherry-, port- en wijnvaten. De standaard Teeling Single Malt wordt gebotteld met een krachtige 46 % vol. en is niet koud gefilterd.
Tyrconnell
Ook Tyrconnell is een single malt van Cooley Distillery, die twee keer gedistilleerd wordt. Vanwege de productiemethode lijkt het meer op de Schotse single malts dan op veel andere Ierse whisky's. Aangezien het kruidiger en voller is dan de drie keer gedistilleerde whisky's, raden we aan dat fans van single malt Scotch Whisky deze Ierse whisky een kans geven. Vooral Tyrconnell 10 jaar, die is afgerond in verschillende vaten, is sterk aan te bevelen.
West Cork
West Cork is een jong distilleerderij in het zuiden van Ierland, dat zowel single malt als blended Irish whiskey produceert. West Cork heeft een uitstekende reeks betaalbare single malts gelanceerd met leeftijdsaanduidingen van 10 en 12 jaar. In Ierland is de leeftijdsaanduiding niet zo gebruikelijk als in Schotland, en daarom is het vaak duurder. West Cork laat zien dat het ook anders kan! Vooral West Cork 5 jaar Pot Still, West Cork Cask Strength Blended Irish Whiskey en West Cork Small Batch Single Malt Port Cask Finish hebben ons hart veroverd. Probeer een West Cork en kijk of u het met ons eens bent!
Writers Tears
Writers Tears is een succesvolle blend van Single Pot Still Whiskey en Single Malt Whiskey. Hoewel het blended whiskey wordt genoemd, is het geen klassieke blended Irish whiskey zoals Jameson, omdat het geen grain whiskey bevat. Dit geeft het meer karakter en een aangename complexiteit. Toch is het nog steeds een lichte en gemakkelijk drinkbare Ierse whiskey, gewijd aan Ierse schrijvers en dichters.
Bonus Download
Een kleine dank aan al onze nieuwsbriefabonnees, hier is een kleine bonus. Door je in te schrijven voor de nieuwsbrief van whic, verzeker je jezelf ook van een overzicht van de geschiedenis van de productie van Ierse whisky in een praktische PDF DIN A4.
De download vind je op je nieuwsbriefbonus-pagina. Waar je bijvoorbeeld ook je Ebook Ierse Whiskey of de PDF-versies van ons magazine Love at First Dram hebt gevonden. Heb je de e-mail met de link verloren? Klik gewoon opnieuw op de knop hieronder om je in te schrijven voor de nieuwsbrief, voer je e-mailadres in en volg het proces. Je wordt automatisch herkend en rechtstreeks naar de bonussen omgeleid. Heel eenvoudig.
Ontvang je nog steeds niet de nieuwsbrief van whic.de of wil je naar de bonus-pagina? Hier kun je je inschrijven:
Meld je nu aan!
Geschiedenis
Wanneer is de Ierse whiskey ontstaan en hoe heeft deze zich tot nu toe ontwikkeld? Tot op de dag van vandaag strijden de Schotten en de Ieren om het voorrecht de whisky of whiskey uitgevonden te hebben. Vanwege het gebrek aan betrouwbare bronnen kan er tot nu toe alleen gespeculeerd worden. Volgens de Ierse folklore zou de Ierse nationale heilige Patrick van Ierland, beter bekend als Saint Patrick, in de 5e eeuw na Christus de kunst van de distillatie naar Ierland hebben gebracht, die hij op zijn reizen door Frankrijk had geleerd. Het is zeer waarschijnlijk dat de kennis over distillatie tussen de 5e en 6e eeuw vanuit de Arabische wereld naar de monniken in Ierland is gekomen en zich van daaruit over Schotland heeft verspreid. In Egypte was de kennis over distillatie mogelijk al aanwezig rond 3000 v.Chr. Toen in het jaar 1170 Engelse legers Ierland binnenvielen, vonden ze in ieder geval al talrijke distilleerderijen in de kloosters. In deze periode spreken we nog van Uisge Beatha, het Keltische woord voor "water van het leven", in plaats van "whiskey". Het is zeer waarschijnlijk dat het oorspronkelijk uit wijn werd gestookt en met geneeskrachtige kruiden werd vermengd en als medicijn of tinctuur werd gebruikt. Het Keltische woord Uisge werd later in de Engelstalige wereld veranderd in "Whisk(e)y", waardoor verschillende interpretaties van de spelling mogelijk zijn. Bij de verspreiding van Uisge Beatha verstaan we een heldere distillaat en niet de gouden whiskey zoals we die vandaag de dag kennen. De oudste bekende schriftelijke vermelding van de distillatie van gerstemout komt daadwerkelijk uit Ierland, vermeld in het Red Book of Ossory in het jaar 1324. Een beter bewijs voor de uitgebreide productie vindt men in Schotland in het jaar 1494. De "Exchequer Rolls", een document van het toenmalige koninklijke ministerie van Financiën, stelt dat de monnik Friar John Cor door koning James IV werd belast om Aquavitae te produceren uit acht bollen mout (ongeveer 870 kilo). Met deze hoeveelheid had men goed 1200 flessen distillaat of hedendaagse whiskey kunnen maken. Aangezien het document aantoont dat Aquavitae destijds al op grotere schaal uit gerstemout werd geproduceerd, heeft het een grote betekenis in de whiskeygeschiedenis.
De eerste bekende vergunning voor het stoken van whiskey werd in ieder geval in Ierland verleend. Sir Thomas Philipps ontving deze 1608 van koning James I voor een gebied waar nu de Bushmills Distillery staat. Met dit jaar adverteert de distilleerderij nog steeds op haar logo, hoewel een direct verband tussen Sir Thomas Philipps en Bushmills eerder twijfelachtig is. Het merendeel van de Ieren stookte echter op kleine schaal op de boerderijen een ongerijpte graandistillaat. Dit werd door de in 1660 door de Engelsen ingevoerde accijns op alcohol illegaal, wat de zwarte markt en het illegaal stoken aanwakkerde. Tot op de dag van vandaag worden door de Ieren illegaal gestookte dranken "Poitin" genoemd. In 1779 werd er een wet aangenomen die de grootte van de distilleerketels belastte en niet de geproduceerde hoeveelheid alcohol. Als gevolg hiervan werd het moeilijker om commercieel en legaal te produceren, aangezien de grote potstill steeds hogere belastingen eisten. Zo werd de zwarte markt verder aangewakkerd in plaats van ingedamd. Pas in 1823 ontspande de situatie zich weer een beetje. Want Groot-Brittannië vaardigde een wet uit die illegale distilleerderijen toestond, tegen betaling van een vergoeding, een vergunning voor legaal stoken te verkrijgen. Aan het einde van de 18e eeuw waren er bijna 2.000 kleine distilleerderijen in Ierland. Het grootste deel daarvan was illegaal.
De 19e eeuw had het gouden uur en de geboorte van de Ierse whiskey-industrie kunnen zijn, ware het niet dat de ontwikkeling abrupt werd onderbroken door de grote hongersnood (Keltisch: “An Gorta Mór”) tussen 1845 en 1849. De misoogsten veroorzaakt door een nieuwe aardappelziekte leidden tot een catastrofale hongersnood, die ongeveer een miljoen Ieren het leven kostte. Twee miljoen Ieren emigreerden naar Australië, Canada en de VS. Van 1841 tot 1901 halveerde de bevolking van het groene eiland. Met de migratie werd ook de populaire nationale drank van de Ieren (en Schotten) geëxporteerd. De VS ontwikkelden zich snel tot de grootste afzetmarkt voor Ierse whiskey. Door zijn lichte en zachte karakter werd Ierse whiskey snel een exporthit. De vraag nam toe en Ierland kon leveren. Want in de tussentijd was het tijdperk van de industriële revolutie uitgeroepen. Dit weerspiegelde zich ook in de whiskey-industrie.
Res Publica en de grote depressie van de jaren 1930
De VS waren een snelgroeiende afzetmarkt voor Ierse whiskey, maar met de Volstead Act van 1919 en de komst van de prohibitie in de geschiedenisboeken kwam er abrupt een einde aan de export. Hoewel de wet de legale distributie van whiskey stopte, vond de illegale consumptie daardoor geen afname. Echter, nu werd er goedkoop gestookt door de bootleggers en moonshiners, waarbij de snelle winst meer op de voorgrond stond dan de kwaliteit van het gestookte. Er kwamen veel inferieure namaakproducten op de markt, die door hun slechte kwaliteit de reputatie van de Ierse whiskey blijvend schaadden. De prohibitie duurde slechts tot 1933 (met het 21e amendement), maar de economische en sociale situatie was wereldwijd drastisch veranderd en had de export van de Ierse nationale drank niet verder bevorderd. De wereldwijde economische crisis en de daaropvolgende grote depressie (= Great Depression) van de jaren 1930 troffen de algemene bevolking als sneeuw in de zomer – volkomen onverwacht en met verwoestende gevolgen.
Terwijl men in Duitsland 1916 met de Eerste Wereldoorlog en vooral de gruwelijke Slag bij Verdun in verband brengt, staat dit jaartal in Ierland voor het begin van de afscheiding van het Verenigd Koninkrijk. 1916 luidde de Paasopstand (“Easter Rising”) in, wat zich nog tot 1923 of 1937 zou uitstrekken: Ierland werd een republiek. De weg daarheen was lang, steinig en vergezeld van een bloederige burgeroorlog. De afscheiding van het overige koninkrijk vond bovendien plaats onder wederzijdse economische sancties. Zo waren er aan Britse zijde bijvoorbeeld strafheffingen tegen Ierse agrarische producten. Pas met een gezamenlijk vrijhandelsakkoord in de jaren 1960 en de toetreding van beide staten tot de Europese Gemeenschap in 1973 kwam het tot een economische toenadering – en de ongehinderde toegang tot de voorheen grootste afzetmarkt. Tot dat moment was de Ierse whiskey-industrie echter al vrijwel uitgeblust.
Voor de Ierse whiskey-industrie was het gevolg de dood van bijna alle kleine distilleerderijen en de daaruit voortvloeiende concentratie op enkele spelers. Na de Tweede Wereldoorlog was er door het dalende productievolume een extreme schaarste aan rijpe whiskey in de VS en Groot-Brittannië. Maar niet alleen de Britse sancties verhinderden een stijging van de Ierse export, ook de Ierse staat zelf wilde de belastinginkomsten uit de binnenlandse whiskeyverkoop niet missen, aangezien men deze inkomsten dringend nodig had voor de lege staatskas. Daarom werd in de naoorlogse periode een exportquotum ingevoerd om de binnenlandse markt te versterken. Telde men in de jaren 1880 nog 160 distilleerderijen, waren er in de jaren 1970 de facto nog maar drie distilleerderijen in Ierland. De overgebleven Cork Distilleries Company voegde zich samen met John Jameson & Son en John Power & Son tot de Irish Distillers Group. De Irish Distillers Group was de samenvoeging van de laatste Ierse whiskeyproducenten, die zich realiseerden dat ze alleen niet levensvatbaar waren. In 1972 kwam ook Bushmills erbij en zo hadden de laatste Ierse whiskeyproducenten vrijwel een monopolie op Ierse whiskey. Men concentreerde zich meer op kwantiteit en snelle productie. Blended Whisk(e)y was populair en bijgevolg werd Ierse whiskey geassocieerd met een snel en goedkoop merk. Het waren zware jaren voor kwaliteitswhiskey. Een andere zware klap voor de Ierse ziel was de verkoop van de Irish Distillers Group in 1988 aan de Franse drankengigant Pernod Ricard. Zo was er 's nachts geen enkele Ierse whiskey meer in Ierse handen. Wat destijds voor velen Ieren als een verraad aan het vaderland moet hebben gevoeld, heeft uiteindelijk waarschijnlijk de Ierse whiskey gered van de definitieve ondergang. Want Pernod Ricard kon met zijn kapitaal de Ierse whiskeys weer internationaal op de markt brengen. Bijna gelijktijdig kwam John Teeling op de proppen met de aankoop van de Cooley Distillery. Op dat moment als waanzin bestempeld, leidde John Teeling met de aankoop van de eerste onafhankelijke Ierse whiskeydistilleerderij de heropleving, ja de hergeboorte van de Ierse whiskey, in. Na een ongekende succesverhaal verkocht John Teeling in 2011 uiteindelijk Cooley aan Jim Beam (nu Beam Suntory). Ook al was de naam Teeling al in de geschiedenisboeken van de Ierse whiskeygeschiedenis terechtgekomen, richtte hij enkele jaren later samen met zijn zonen het merk Teeling op en begon hij met de bouw van een nieuwe whiskeybrouwerij in Dublin, dit keer met zijn eigen naam. Passend genoeg koos John Teeling voor het logo van zijn nieuwe merk een feniks, wat de huidige geschiedenis van de Ierse whiskey indrukwekkend illustreert.
De feniks uit de as: De comeback van de Ierse whiskey
Net als in Schotland was er ook in Ierland een renaissance van de whiskey-industrie. In 2014 werden ongeveer 84.000.000 flessen Ierse whiskey naar meer dan 100 landen geëxporteerd. De export van Ierse whiskeys steeg alleen al in de tien jaar van 2005 tot 2015 met 300% – met de verwachting dat de exportcijfers van 2015 tot 2020 verdubbeld zullen zijn. Hierdoor wordt Ierse whiskey de snelst groeiende drankcategorie ter wereld. De sterke concentratie van enkele distilleerderijen wordt vervangen door een nieuw ondernemerschap van jongere generaties: Een hele reeks nieuwe distilleerderijen is de afgelopen jaren opgericht. Ook in Ierland heeft vooral de single malt whiskey voor deze hergeboorte van de whis(k)ys gezorgd. We mogen benieuwd zijn wat het groene eiland in de komende jaren en decennia voor ons whisky- en whiskeyfans in petto heeft en kijken uit naar een nieuwe verscheidenheid aan Ierse whiskey.
